Staropolski piernik dojrzewający - cz.1

Wszyscy w koło już pierniczą...ups, to znaczy...piernikują ;-) No to oczywiście ja nie mogę zostać w tyle i tak jak koleżanki i koledzy ze znajomych Blogów, wzięłam się trzy dni temu, za przygotowanie staropolskiego piernika dłuuuugo dojrzewającego. Piernik robię po raz pierwszy i sama jestem bardzo ciekawa, co mi z tego wyjdzie. Okaże się to za jakieś 5 tygodni, bo przez tyle będzie dojrzewał.  Wtedy bedzie część II ...albo i nie. Czas pokaże :-) A więc do dzieła!

Poniższy przepis pochodzi z książki “W staropolskiej kuchni” Marii Lemnis i Henryka Vitry. I jest chyba jednym z najstarszych jaki znalazłam w necie:

Składniki:
- 500 kg miodu (u mnie ciemny leśny)
- 2 szklanki cukru
- 250 g masła

Masło,cukier i miód podgrzewamy stopniowo w dużym garnku,niemal do zawrzenia. Masę studzimy. 

Do ostudzonej masy stopniowo dodajemy:

- 500 g mąki (u mnie typu 405)
- 3 całe jaja
- 3 płaskie łyżeczki sody oczyszczonej, - 1/2 szklanki mleka
- 1/2 łyżeczki soli
- 80g korzennej przyprawy do piernika (cynamon, imbir, goździki,kardamon itp.)
- garść posiekanych orzechów włoskich i laskowych

Mieszamy wszystko dokładnie drewnianą pałką lub łyżką i wstawiamy na dwie godziny do lodówki. W tym czasie ciasto stężeje i będzie nam łatwiej je wyrobić. Ciasto wyrabiamy rękoma.

Starannie wyrobione ciasto, przekładamy do emaliowanego garnka lub szklanej miski,przykrywamy ściereczką i odstawiamy na ok 5 tygodni do leżakowania w chłodnym miejscu. Najlepsza będzie piwnica lu dolna część lodówki.

Do przełożenia piernika użyję:

- dulche de leche (klik)

oraz

- dżem pomarańczowy (klik)

Cdn...

Ciekawostka:

"Miarą polularności pierników w Polsce jest fakt, iż faska z ciastem piernikowym stanowiła nierzadko część posagu polskich panien szlacheckich i mieszczańskich. W nawiązaniu do przysłowia: “gdańska gorzałka, toruński piernik, krakowska panna i warszawski trzewik”. - zwłaszcza krakowska panna z faską piernikowego ciasta musiała być marzeniem :)

Podobno staropolskie pierniki nie ustępowały jakością norymberskim, a przygotowanie ciasta piernikowego uchodziło za prawdziwą sztukę. Dojrzewało ono powoli i mogło być przechowywane w stanie surowym całymi miesiącami."

Znalezione na:

http://nieciodziennik.pl